Avatars die genoeg zeggen.

Dit zijne en paar Avatars die in zo'n korte zin toch zoveel zeggen.

Gea´s ÜBERmooie Tekeningen

Hier zijn Tekeningen die me beste maatje maakt :D Ze kann gewoon TE goed tekenen das gewoon niet menselijk zoiets.. Zou ze misschien een Aliën zijn ='D

Gedichtje voor mijn maatje Gea

­Jij weet wanneer er wat met me is. Jij weet wanneer ik me klote voel Zelfs door enkel alleen te zwijgen Weet jij precies wat ik bedoel Jij bent de enige Die mij door en door kent Dat is weer een van de redenen Waarom jij mij beste maatje bent Wij doen onderhand alles samen. En je woont onderhand bij mij thuis Maar hej ’t mijne is ’t jouwe Dus deel ik ook mijn huis Ook moet ik op dit moment Zelfs mijn mammie delen Of misschien nog net niet Al zal ’t niet veel schelen Je weet te veel van mij Dingen die niemand weet En je deed veel voor mij Iets wat ik niet zomaar vergeet Ik weet ik kan bij jouw altijd terecht. Dat geld natuurlijk ook andersom En dat als er iets is Weet je dat ik naar je kom Je kunt hier altijd komen. Steun dat kent geen tijd Wij blijven de beste maatjes Wij schrijven ons in de eeuwigheid

Home Made Tokio Hotel movies

Hier wat home made video's die op m'n Youtube acount staan :D

JAAA ADHD = Tokio Hotel fan xD

Jap Jap . Je kunt er met m'n startpagina niet onderuit. Ik ben Tokio Hotel fan xD en dat ben ik nu alweer 3 jaar.ik verzamel echt alles van de jongens. Heb nu iets in de 324 posters verzamel natuurlijk ook de plaatselijke rotzooi. Heb alle 40 stickers. en heb ook een hele hoop stickers. ik heb er nu 54 dubbel dus als ieman dwil ruilen xD Geen probleem. Ik heb een hele ordner vol met interviews en ben op dit moment al naar 5 concerten van de jongens geweest. Maar dat worden er zeker nog veel meer.Ik heb 8 T-shirts en 2 hemdjes een vest een trui en een paar schoenen. :D Hier onder filmpje van hoe mijn kamertje er op z'n Tokio Hotels uitziet :D

Me and Friends :D

Jaahaaa (A) Ook ik heb vrienden xD of je 't nu gelooft of niet (A). Geaaatje is m'n beste maatjes maar dat weet ze maar al te goed geloof ik ;D

My Fanfiction!!

Voor de hele Fanficiton mail naar ADHDxROCKT@live.nl ‘Wat is er?’ ‘Alles. Alles gaat mis, Alles gaat fout of want dan ook. Ik kan het gewoon niet aan. Ik heb het helemaal gehad! Met Alles!’ Bill stond overeind en rende weg. ‘Die komt wel weer terug. Ik ken hem goed genoeg.’ Annelieke keek hem aan en keek toen weer naar Bill die inmiddels alweer een eind verderop was. Ze wist het niet. Ineens begon ze te rennen. Achter Bill aan. Hij rende snel. Waarschijnlijk sneller dan dat hij ooit had gedaan. Zijn laarzen hoorde je luid op de stoeptegels. Zijn tranen hoorde je gewoon stromen. Wat had hij toch. Annelieke kende hem niet. Ze wist alleen dat “Alles” mis was. Bill was bijna te snel om bij te houden. Ineens stopte hij. Voor zijn hotel. ‘Wilde hij nou zo graag terug naar het hotel?’ Mompelde Annelieke. Zijn ogen dwaalde af naar de trappen. Annelieke deinsde achteruit. Nu wilde ze ook weten wat hij wilde gaan doen. Ze hoorde hem snikken maar ze stond minstens tien meter van hem af. Bill keek naar de grond en liep door de deur. Hij liep regelrecht langs de receptie af naar de lift. Annelieke stond stil voorde lift die net gesloten was. Het lampje van waar de lift zich bevond verplaatste zich snel. Tot het lampje het laatste cijfertje had bereikt. Annelieke kreeg een paniekerig voorgevoel. Zonder erbij na te denken rende ze de trap op. Met steken in haar zij en zonder adem. Maar ze rende door. Alsof er een aanbieding in een winkel met als reclame op = op boven op ’t hotel was. Boven bij de deur zag ze Bill staan. Hij had de klink al vast. Ze hoorde hem snikken. En nadat ze een diepe zucht hoorde hopende hij de deur van het dak van het hotel. Annelieke rende naar de deur en schoot nog net voordat de deur dicht viel het dak op. En precies dat wat Annelieke verwacht had gebeurde. Hij klom over het hek en stond op der and van het dak van het hotel. Op de rand van de afgrond. ‘Nee! Bill!’ Annelieke vloog naar hem toe. ‘Daar blijven!’ Bill keek streng maar ook geschrokken. Streng omdat hij niet terug wilde. Geschrokken omdat hij niet wilde dat Annelieke hem nu zou zien. Niet nu. Dat was ’t enige wat hij nu dacht. Annelieke zette toch een paar stappen vooruit. Met tranen in haar ogen kwam ze schuin achter hem staan. ‘Waarom Bill?’ Bills tranen hadden zijn lippen geraakt. Evenals zijn make-up. ‘Annelieke, ga weg! Ik ga niet mee.’ Zijn ogen waren fel rood geworden van de tranen die hij tegen hield. Zijn gezicht was lijkbleek van angst. ‘Bill, kom alsjeblieft hier.’ Iemand beneden had de politie gebeld. Tenminste er stonden twee politiewagens met zwaailichten beneden. ‘Bill dit wil je niet.’ ‘Ik wil dit wel! Ik wil hier net meer zijn. Ik wil weg. Er is niemand die me zou missen.’ ‘Je fans.’ ‘Mijn fans die kennen me amper! Die hebben zo weer een nieuw idool.’ ‘Je broek!’ ‘Mijn broer zegt me altijd te doen wat ik wil. En ik wil dit!’ ‘Ik. Ik zou je missen.’ Bill keek op. Zijn tranen glinsterde in het maanlicht. ‘Bill ik zou je missen. Na deze avond kan ik je niet nu al verliezen.’ Bill begon te snikken. ‘Je zult me niet missen. Zo leuk ben ik niet. Ik ben koppig, egoïstisch, praat en discussieer de hele dag. Zo iemand kun je niet leuk vinden.’ Annelieke verplaatste zich twee stappen van Bill af. ‘In dat geval.’ Zei ze terwijl ze ook op de rand van het hotel klom. ‘Moet ik ook.’ ‘Ga daar weg! Doe normaal!’ Bill keek angstig naar Annelieke. ‘Jij hoeft niet! Jij bent niet zoals mij!’ ‘Nee klopt. Ik speel niet een band. Ik heb geen miljoenen fans achter me aan. Maar qua karakter ben ik zoals jouw. Ik praat en discussieer de hele dag. Ik ben ook koppig.’ Bill keek haar aan. Hij wist het even niet meer. Welke gevoelens bij hem op dit moment sterker lagen. Zijn gevoelens voor de wereld of dat gene dat hij vandaag was gaan voelen voor Annelieke. Het meisje dat op dit moment op z’n Titanics zei. Als jij springt, spring ik ook. Wat was er voor hem belangrijker. Doordat hij zo hard aan ’t denken was. Had hij niet in de gaten gehad dat Annelieke zich had verplaatst. Ze stond inmiddels recht voor hem. Zijn behuilde gezicht spiegelde in de tranen van Annelieke. Ze zei niets. Zeg nou iets. Dacht Bill. Maar Annelieke zweeg. Ze bleef hem strak aankijken. ‘Zeg iets.’ Hoorde Bill zichzelf zeggen. ‘Zeg iets.’ Snikte hij weer. Maar Annelieke keek hem alleen maar aan. Annelieke verplaatste haar trillend handen naar Bills zij. Nu pas merkte ze hoe dun hij eigenlijk wel niet was. Toen hij haar kuste was ze in de hemel. Nog geen uur later. Was die hemel veranderd in de hel. Ze had hem vast en het leek of ze met een net geplante boom stond te knuffelen. En toen was het plotseling over. Bill trok zich los van Annelieke en keek haar met grote ogen aan. ‘Waar ben ik mee bezig.’ Fluisterde Bill. Hij keek Annelieke wanhopig aan. Annelieke keek alleen maar. Ze kon nog steeds geen woord uitbrengen. Ook zij wist echt totaal niet waar hij. Of eigenlijk waar ze allebei mee bezig ware. Ondertussen was er beneden al een gezellig theekransje van agenten ontstaan. Fans stonden huilend te gillen en te roepen naar Bill. Op een of andere manier hadden Bill en Annelieke dat allemaal niet gemerkt. Ook nu terwijl ze beide de menigte beneden bij de ingang van ’t hotel in de gaten hadden gekregen. Hoorde ze hen nog niet. Ze leken volledig van de wereld af te zijn. Te zijn verdwenen van de plek waar ze eigenlijk waren. Annelieke keek Bill nog steeds strak aan. ‘Alsjeblieft.’ Stamelde ze zachtjes terwijl ze hem met tranen in haar ogen aankeek. ‘Kom met mij mee.’ Annelieke was onmerkbaar gaan uilen. Ze keek hem smekend aan. Maar waarom wilde dat nou niet Bij Bill doordringen. ‘Kom toch met mij mee. Als je nou nog besluit te springen vertel ik je bij deze. Als jij springt, spring ik ook. Ik laat je echt niet alleen gaan. ‘Bill kwam weer uit zijn waan. ‘Als jij er niet meer bent zal ik voortaan volledig van de wereld zijn. Laat mij hier alsjeblieft niet achter. Mijn leven is nou ook niet zo’’n pretje hoor Jij bent niet de enige met een hectisch leventje. ‘Nu pas begon Bill te twijfelen. Hij boog zich voorover en keer over de rand naar beneden. Eigenlijk wilde hij wel weg. Weg van alles. Gewoon van alles af zijn. Hij draaide zich weer naar Annelieke toe en keer haar aan. De tranen waren bij haar inmiddels steeds harder over haar gezicht gaan stromen. ‘Misschien heb je gelijk.’ Zei hij zo zacht dat zelfs hij zijn eigen woorden niet kon opvangen. Annelieke beet op haar onderlip. ‘Wat zei je?’ Vroeg Annelieke voorzichtig. ‘Ja okay! Je hebt gelijk!’ Riep Bill ineens kei hard. Dat je een echo hoorde. ‘Misschien is mijn leven wel niet zo erg. Misschien stel ik me wel gewoon aan. Ik zit me gewoon veel te hard aan te stellen!’ Bill leek boos te worden. Boos op de wereld. Boos op alles en iedereen maar vooral nog het meest boos op zichzelf. ‘Nee! Nee je stelt je niet aan.’Annelieke kreeg de kans niet om haar zin af te maken of Bill begon weer te schreeuwen. ‘Jawel! Ik ben gewoon een egoïstische aansteller! Ik denk alleen maar aan mezelf. Ik sleur iedereen mee in mijn problemen! Fans staan beneden te schreeuwen, te huilen en hysterisch te doen En ik kijker niet eens naar om.’ Hij stapte van de rand af en zakte als een klein zielig hoopje Bill voor het gezicht van Annelieke in elkaar. Lichtelijk opgelucht sprong nu ook Annelieke van de rand af. En hurkte zich voor Bill neer die met zijn hoofd in zijn armen lag. ‘En weet je wat nog ’t ergste van alles is?’ snikte Bill. ‘Dat is dat door oor mijn stomme actie ook het leukste meisje dat ik ooit heb ontmoet. Er ook bijna niet meer was.’ Annelieke voelde dat ze knalrood werd. Even wierp ze een Blik op het behuilde gezicht van Bill. Ze was zielsgelukkig dat het donker was. Wat dacht ze nou! Hij zei het toch net zelf dat hij haar leuk vond. Of beter gezegd. Het leukste. Bill keek omhoog. Zijn gezicht werd volledig verlicht. ‘Ik wil naar de kamer.’Hij stond wat wankelend op. En liep naar de deur. ‘Wacht! Mag ik meelopen?’ ‘Graag’ Bill opende de deur voor Annelieke. Nog steeds wankelend en vermoeid liep hij van de trap. En bij de een na laatste trede viel hij om. Met zijn achterhoofd tegen de trap aan. De klap die hij maakte dreunde door tot ver in de gang. Annelieke vloog op hem af. Dit kon toch niet. Ze had hem nu zo ver gekregen. Eindigt het toch nog hier. Bill keek wat dizzy uit zijn ogen. ‘Ik wil naar mijn kamer.’ Meer kon Bill niet uit brengen.

My Movies, Tokio Hotel Live

De filmpjes die ik heb gemaakt tijdens Tokio Hotel concerten :D ENJOY :D

Pointlessites :D

Dan heb ik hier een aantal doelloze sites voor 't geval je je verveelt :D

Tokio Hotel bewegende plaatjes

Hier wat ÜBER sexy bewegende plaatjes van Tokio Hotel, Waarom? Nou omdat Tokio Hotel ÜBER sexy is xD

Wallpapers Bill Kaulitz

Hier eeen aantal ÜBER sexy wallpapers van mijn lieve sgattige ÜBBER GEIL BIll Kaulitz, Waarom? Omdat ie sexy is

Wallpapers Georg Listing

Nu de ÜBER geile sexy gast die ooit lang lang geleden Georg is genoemd :D

Wallpapers Gustav

Hier nu Wallpapers van de ÜBERSEXY ÜBER STERKE Geile Drummer van mijn lievelings bandje :D

Wallpapers Tom Kaulitz

Hier een aantal ÜBER smexy wallpapers van Tom Kaulitz, Gewoon omdat ie gewoon de sex is :D

Wazige ADHD Filmpjes :D

Wiejjjj Ik met vrienden in wazige buien xD (Jaaaa 't bestaat :D)

Yeah That´s me xD

Ja, Inderdaad dat ben ik, Annelieke, uit 't boring stadje Veghel, Als je 't ÜBERHAUPT wel eens stad mag noemen. Ik Heb een eigen pagina aangemaakt om 't feit dat ik euhm.. Ja daar kom ik later wel op terug. hoe dan ook ik ben 16 jaar en zo gek als 'n deur. Dat verklaart waarschijnlijk een hoop. Ik ben nu ongeveer 3 jaar Fan van Tokio Hotel. En verder luister ik ook nog andere rock muziek maar Tokio Hotel blijft de beste enne, BILL DE GEILSTE (A) Ja sorry ik kan 't niet helpen en Niemand kan 't verhelpen :D Nou hieronder plak ik m'n andere profiel pagina's neer (A) niet dat dat er abnormaal veel zijn maar toch :D